Nakon što se redakcija našeg portala javno obratila čitaocima u vezi nepozivanja na događaje od strane Gradske uprave Gradiška, grad Gradiška je počeo redovno slati obavještenja o događajima na adresu našeg medija.
Iako boks nije zastupljen u većini naših gradova, mnogi vole tu plemenitu vještinu. Bokseri su, kao što znate, razvrstani po kategorijama u zavisnosti od težine takmičara. Procvatom privatnog preduzedništva i Gradiška je dobila ''bizmismene'' raznih kategorija. Sem kategorizacije koju je izvršila poreska uprava, privatnici, to jest ''bizmismeni'', kategorisani su i po svojim psihofizičkim osobinama, pa tako postoje ove kategorije:
Epoha digitalizacije, napretka i „slobode govora“. Novi svijet mogućnosti i jednakih prava ili? Šta kada načelo „slobode govora“ izazove veću štetu nego korist? Šta se dešava kada javna platforma omogući pravo glasa individui koja nije osviještena i koja svojom parolom „free speech“ narušava osnovna prava djevojčica, djevojaka i žena?
Od početka rada portala ''Micro mreža'', tamo negdje avgusta 2016. godine do dana današnjeg Gradska uprava Gradiška na čelu sa gradonačelnikom Zoranom Adžićem nas nikada nije pozvala na neki događaj koji organizuje ili u njemu učestvuje Gradska uprava Gradiška.
Društvene mreže napretkom tehnologije postale su nezaobilazan segment svakodnevnice kako odraslih, pa tako i najosjetljivije grupe – djece. Nedostatak vremena, manjak živaca i velika doza nepažnje postaju sve češće recept za katastrofu. Ko nam to odgaja i edukuje djecu? Ko su to njihovi uzori?
BAUK NOVE JUGOSLAVIJE. „Bauk kruži Evropom – bauk nove Jugoslavije. Sve sile nove Evrope sjedinile su se u svetu hajku protiv tog bauka, rimski papci i ruski predsjednik, kancelarka Angela Merkel i premijer Boris Džonson, balkanski mudžahedini, srpski radikali i hrvatski desničari. Gde je ona opoziciona partija koju njeni protivnici nisu izvikali kao jugoslovensku, gde je ona opoziciona partija koja nije u naprednijim opozicionarima i svojim reakcionarnim protivnicima uzvratila prekor koji ih je imao žigosati kao jugokomuniste.”
Ne može se reći da je bilo svakidašnje ali djeca su se u skorije vrijeme kao i ja sam rađala u kućama. Te zime, pričali su mi, snijeg je vejao danima, još uoči Badnjeg dana smetovi su zbrisali plotove koje je deda ručno tesao još od jesenas kad su naši konji prešli u njivu komšije Živka.
Često smo svjedoci prolaznosti. Sve više je usputnih stanica, onih koje ne zadržavaju pažnju čovjeka dovoljno dugo da poželi da tu vječno ostane. Bezgranična ljubav, ljubav kao zadnja stanica nažalost postaje mit, no još uvijek možemo da se prisjetimo da je nekada i ovaj fenomen postojao. Uz malo truda možda ga i oživimo.
„BUREK REVOLUCIJA“. Te 2014. godine bila je stogodišnjica sarajevskog atentata, kojim je počeo Prvi svjetski rat, 25 godina pada Berlinskog zida i komunizma, izborna godina u BiH i Svjetsko prvenstvo u fudbalu u Brazilu, na kome je reprezentacija BiH prvi put nastupila kao samostalna država, dakle, idealna prilika za odušak političkog adrenalina.
